Yollarda Hayat Var...: ESKİ DATÇA VE SELİMİYE

Tatilimizin belli bir kısmını tamamladık, önce Bodrum ardından muhteşem Palamutbükü, şimdi de Selimiye ye gitmek üzere yollardayız. Datça dan Selimiye ye dönmek, yolları bakımından biraz meşakkatli, hele de bizim gibi öğlen güneşine kaldıysanız.

Ufak ufak molalarla ilerliyoruz, yolumuzun üzerinde neler var internetten önceden bir araştırma yaparak elbette.

Önümüzde Eski Datça var. Nesi meşhur derseniz elbette Can Yücel in burada yaşaması, tanınması için büyük etken. Ufak sokakları, el işleri sıcacık, sempatik bir yer burası.

Şirin bir takı mağazası görüyoruz, e girmezsek ayıp olur ama di mi :) Bilekliklerim kolumda artık.

Hava sıcak fakat biz yine de sokak sokak dolanıyoruz.

Can Yücel in evinin önündeyiz. Eşinin yazmış olduğu bir yazı asılı kapısında. İçeri girmek mümkün olmuyor çünkü kilitli.

Bol bol resim çekiyoruz, gözlemeyi yeni yememiş olsak mutlaka şirin restoranlarında oturup keyif çatardık bizde.

Yolunuzun üzerindeyse uğramanızı tavsiye ederim. Ama biz geç kalmadan ayrılmak zorundayız.

Virajlı yollardan deniz manzarası ile ilerliyoruz. Sevgilim gaz fren yapmaktan bunalmış durumda.

Bir anda denize bakıyoruz ve görüyoruz ki; İnsanlar, Musa Peygamberin Kızıl Denizi yararak geçmesi gibi denizi yürüyerek geçmekte. Manzara inanılır gibi değil. Burası Kız Kumu. Eee tabi efsanesi eksik olmaz böyle yerlerin. Şöyle ki;

3 bin yıl önce Baybassos Kenti'nin kralı, düşmanlarıyla giriştiği ve uzun yıllar süren savaşı kaybeder. Kenti ele geçiren düşmanlar, kral ile halkını öldürür. Krallığın güzelliğiyle meşhur prensesi, korsanlardan kaçmaya çalışır. Deniz kıyısına gelen ve yüzme bilmeyen prenses, gerçekleşen mucize sonucunda eteğine doldurduğu kumları serptikçe deniz üzerinde bir yol oluşmaya başlar. Havanın karanlık olması nedeniyle yolunu kaybeden prenses, eteğindeki kumlar bitince boğularak yaşamını yitirir.

Üzücü efsanelere ara vererek yolumuza devam ediyoruz. Selimiye deki Muhteşem manzaralı otelimize doğru.

Hakkında yaptığım araştırmalardan muhteşem güzellikte sakin, pırıl pırıl bir deniz olarak hayal ediyorum Selimiye yi. Ne zamanki otel fiyatlarını öğrendim, pek de sakin olmadığını anladım. Kahvaltı dahil olarak 350 TL den bahsediyorlar, arkadaş az daha koyarım Rixos da kalırım, noluyoruz.

Neyse baktım olacak iş değil topu sevgiliye attım yer ayarlaması için. İşte bu manzara onun eseri.

Genel olarak şunu söylemek isterim ki, buraya bayram gibi genel tatillerde gelmemek lazım. Yoksa mıç mıç ne denize giriliyor ne de restoranlarda yer bulunabiliyor.

Mesela meşhur restoranı (ki başbakan bile özel olarak gelip burada yemek yemiş) Sardunya ya rezervasyon için gittiğimizde 4 gün için tıklım tıklım dolu olduklarını öğrendik. Napalım arkadaş başka yer mi yok.

Deniz için tur attıktan ve metrekareye 9 kişi düştüğünü gördükten sonra en iyisi 10 dakika mesafedeki Bozburun a uğrayalım diyoruz. Berna Laçin in yazısında bahsettiği Karia Bel in plajına gitmek için arayıp orada da yer olmadığını öğrendiğimizde üzülüp, kısa bir tur atıyoruz. Bugün denizi unutalım.

Her noktasında manzara müthiş buraların, her koyda denizin süper olduğu gibi.

Karnımız zil çalmakta, Selimiye merkezde gördüğümüz pek de meşhur olan Badem Mantı’da alıyoruz soluğu. İster ev mantısı, ister çıtır mantı ya da belki çikolatalı mantı ama mutlaka yanına incecik sarılmış kayseri etli sarması.

Garsonlar çok ilgili ve güleryüzlü. Mantılarda fevkalade leziz.

Madem Sardunya Restoran full, hemen başka bir yerden rezervasyon yapılmalı diye yine internetteki araştırmalarımdan aklımda kalan Parageda Restoran a ancak yarın akşam için denize 2.sırada yer bulabiliyoruz.

Menü muhteşem lezzetli, hele ki kalamarlar enfes. Biz buraya bayıldık. Sardunya halt etmiş. Ki zaten önünden geçerken insanların kuyrukta beklediğini görüyoruz. Tatilde yemek için bu kadar kasmanın anlamı nedir bir türlü anlamadım gitti.

Denize Kırmızı Balık Beach de giriyoruz. Ortam gerçekten güzel. Denizin hemen kıyısında şezlonglarımız da hazır, elimde Kindle ohhh değmeyin keyfime.

Burada denize girmek çok keyifli, karnımız acıkınca ise; köftesi kendi imalatları olan hamburgerleri çok lezzetli. Sadece biraz geç geliyor çünkü kızartma isteyince, önce patatesleri önünüzde soyuyorlar ardından kızartıyorlar. Hem geç geliyor diye içerliyoruz hem de donmuş hazır patateslerden yemediğimize çok seviniyoruz. Ev usulü her şey.

Otelimize dinlenmek için gidince bloguma bir göz atıyorum, ufak ufak notlarımı da aldım mı rahatım.

Gece 12 gibi dışarı çıkıyoruz. İşte gerçekten Selimiye yi o an çok seviyorum. İnsan kalabalığından arınmış, sakin, huzurlu… Deniz pırıl pırıl, sudaki çakıl taşlarını izliyoruz.

O yüzden bir daha gelirsem kesinlikle hafta içi ve kalabalık olmayan bir sezon seçeceğim. Aklımda olsun.

Gece pazarı tarzında sergiler açılmış. Cici bici şeyler.

Bu afiş hayli gülmemize sebep oluyor. Bunu gören gelir mi diyorum ama bakıyorum ki önünde kuyruk var. Bu amca ile yanyana resim çektirmek aklımdan geçmedi de değil hani.

Şimdi kısa kısa notlar düşmek istiyorum. Zamanla ben de unutursam okumak için

Öncelikle ilk şart sakin zamanda gitmek

Kalınacak oteller; Manzara isteyenler için kaldığımız; Les Terrasses De Selimiye. Fakat denize kıyısı olsun kahvaltıdan sonra cuplayım diyorsanız; Çoban, Dantel, Begonvil (dikkat edin birkaç tane var), Beyaz Güvercin, Palmetto

Restoranlar; Sardunya (rezervasyon şart), Begonvil, Parageda, Nane Limon. Deniz kıyısında sayısız restoran var, hepsi sabah beach akşam restoran şeklinde çalışıyor.

Eğlence olarak çok fazla seçenek yok, sakin bir yer burası. Deniz kıyısında bir tane Piano Jazz Bar var. Tüm gençler oradaydı.

Yürüyüş yaptıysanız mutlaka Kara Dut Kahveye uğrayın derim. Müdavimi çok, çayı da kahvesi de gayet lezzetli.

İsterseniz de tekne turlarına katılabilir, etrafındaki koyları da keşfedebilirsiniz.

Selimiye ufak, şirin bir köy. Denizi tertemiz, insanları da çok cana yakın. Fakat keşke böyle kalsa, insan akınına uğrayınca, pek bir esprisi kalmamış. Mesela o kadar teknenin, yatın arasında yüzmek bana çok garip geldi. Adamlar yattan mangal külünü temizliyorlar, sahile vuruyor. Biz bu şekil yok ettikçe doğa ne kadar daha kendini yeniler düşünmek istemiyorum.

Keyifli 2 günü arkamızda bırakıyoruz, son olarak otelimizin lezzetli kahvaltısını da mideye indirdikten sonra gelirken uğramaya karar verdiğimiz Turgut Şelalesine doğru yol alıyoruz. Görüşmek üzere ey güzel Selimiye.

Turgut Şelalesi yan yana 5 şelalenin sıralanması ile oluşuyor. Sizde benim gibi devasa akan sular hayal ettiyseniz yanılırsınız. Ufak ufak şelaleler bunlar. Yürüyüş yolları yapılmış aralarına.

Giriş ücretli, 3 TL. İçerisinde 860 yaşında, içindeki kovuktan baktığınızda gökyüzünü görebildiğiniz bir ağaç var. (orada tanıtan adamın yalancısıyız)

Eski ve artık kullanılmayan bir su değirmeni de mevcut. Zaten her taşın arasından su akıyor.

Yabancılar su birikintisi görse yüzmeye başlıyor. Ama su o kadar berrak ki keşke bikinilerim üzerimde olsa demekten alamıyorum ben bile kendimi.

Bu kadar sıcak bir günde serinlemek için çok doğru bir seçim Turgut Şelalesi.

Bugünlük benden bu kadar, yolumuz daha uzun, İçmeler / Marmaris bizi bekler…

Gezimize siz de katılmak ister misiniz?

2 haftalık tatilimize toplu halde bakalım, biz nereleri gezdik!!!
İsminin üzerine tıklayın, sizi alıp oralara götüreyim.

Bodrum için 1. Bölüm ve 2.Bölüm

Palamut Bükü

Eski Datça - Selimiye

İçmeler -Marmaris

Saklıkent Kanyonu

Fethiye gezisi 1. Bölüm ve 2. Bölüm

Kaputaş Plajı - Kaş

Pamuklar içinde ; Pamukkale

İlginizi çekebilecek diğer yazılar ;

7 yorum:

Seyahattutkunu14 Ağustos 2013 23:31
Iste bekledigim yazi gelmis. Super. Cnm yazmaya devam. Cok yardimci oldu verdigin bilgiler
YanıtlaSil
Yanıtlar
Bahçe Perim15 Ağustos 2013 00:03
Kafa dengi eşin olduğu için şanslısın.İyi gezmeler ve bize bol not almalar:)Sevgiyle.
YanıtlaSil
Yanıtlar
Adsız7 Şubat 2014 16:23
Benzer bir güzegahla bende bir kaç yıl önce görmüştüm aynı yerleri ancak unuttuğum bir çok şeyi hatırlattı yazın.Zevkle okudum teşekkürler
YanıtlaSil
Yanıtlar